Σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη ινομυωμάτων παίζει η κληρονομικότητα και οι ορμόνες.
Εμφανίζονται σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας και η ανάπτυξή μειώνεται μετά την εμμηνόπαυση καθώς πέφτει ο αριθμός των οιστρογόνων.
Ανάλογα την περιοχή που εντοπίζονται διακρίνονται σε :
- υποβλεννογόνια (στο ενδομήτριο),
- ενδοτοιχωματικά (μέσα στη μήτρα),
- υποορογόνια (στο εξωτερικό μέρος της μήτρας).
Το μέγεθός των ινομυωμάτων ποικίλλει, από λίγα χιλιοστά έως κάποια εκατοστά. Μπορεί να παραμείνει σταθερό επί χρόνια ή να αυξηθεί προοδευτικά, οπότε ανάλογα την θέση που βρίσκεται προκαλεί και ανάλογα συμπτώματα, όπως:
- παράταση αιμορραγίας στην περίοδο και έντονο πόνο,
- αιμορραγία ανάμεσα στις περιόδους,
- αίσθημα βάρους ή πίεσης χαμηλά στη κοιλιά,
- μετεωρισμό,
- δυσκοιλιότητα,
- άμεση ανάγκη για ούρηση,
- πόνο στην διάρκεια της επαφής,
- δυσκολία στη επίτευξη κύησης και στην ανάπτυξη του εμβρύου.
Διάγνωση: Υπερηχογράφημα κοιλιακό και γυναικολογικό. Σπάνια, απαιτείται αξονική ή μαγνητική τομογραφία.
Θεραπεία: Ανάλογα το μέγεθος των ινομυωμάτων, την εντόπιση, τα συμπτώματα που προκαλούν, την ηλικία και την επιθυμία για τεκνοποίηση, αφαιρούνται χειρουργικά.
